یکی از همین تبلت‌های هیبریدی است که از امکانات و قابلیت‌های خوبی برخوردار است و ارزش خرید بالایی دارد. این تبلت 10.1 اینچی ابعاد حدودا 25 در 17 سانتی‌متری با ضخامت کمتر از یک سانتی‌متر با وزن 580 گرمی دارد که با وجود اندازه‌ی نسبتا بزرگ صفحه‌نمایش، جابه‌جایی آن در یک کیف دستی کار مشکلی نیست. البته پس از اتصال کیبورد، ضخامت دستگاه به 2 سانتی‌متر و وزن آن هم به یک کیلو و 100 گرم افزایش پیدا می‌کند. صفحه‌نمایش Miix 310 از نوع LED IPS با کیفیت 1280 در 800 پیکسل است که شفافیت و روشنایی متوسطی دارد و نمی‌توان آن را جزو قوت‌های تبلت محسوب کرد. روی این تبلت، دو دوربین وجود دارد که دوربین اصلی 5 مگاپیکسل و دوربین جلو برابر با 2 مگاپیکسل است که البته هیچ‌کدام برای عکاسی حرفه‌ای، کیفیت کافی ندارند و برای برقراری تماس‌های تصویری یا عکس‌برداری ساده می‌توان روی آن‌ها حساب باز کرد. در پیکره‌بندی این تبلت از پردازنده‌ی چهارهسته‌ای 64 بیتی Atom X5-Z8350 اینتل در کنار 4 گیگابایت رم و 64 گیگابایت حافظه‌ی داخلی استفاده شده است که به‌واسطه‌ی قابلیت پشتیبانی از کارت‌های حافظه‌ی جانبی MicroSD می‌توان آن را افزایش داد. در کنار این قطعات سخت‌افزاری، یک باتری 33 وات‌ساعتی قرار گرفته است که در شرایط استاندارد تماشای ویدیو، تا 10 ساعت تبلت را روشن نگه می‌دارد که در مقایسه با بسیاری از محصولات هم‌رده، کارایی خوبی است. از نظر شبکه‌های ارتباطی، Miix 310 در دو مدل WiFi و 4G عرضه می‌شود که البته مدل 4G آن امکان مکالمه ندارد و تنها برای اتصال به شبکه‌ی اینترنت می‌توان از آن استفاده کرد. از دیگر راه‌های ارتباطی این محصول هم می‌توان به A-GPS یا موقعیت مکان‌یابی در نسخه‌ی 4G و بلوتوث نسخه‌ی 4.0 برای هر دو مدل اشاره کرد. روی لبه‌ی این تبلت علاوه‌بر کلیدهای روشن/ خاموش و کنترل صدا، شاهد یک پورت Micro HDMI، Micro USB و جک 3.5 میلی‌متری اتصال هدفون هستیم. روی کیبورد هم دو پورت USB 2.0 در اندازه‌ی استاندارد وجود دارد که می‌تواند برای اتصال USB Flash بسیار کاربردی باشد. درمجموع اگر برای انجام انواع امور معمول روزمره‌ی خود به یک تبلت هیبریدی ویندوزی با قیمت مناسب نیاز دارید

تبلت گلکسی ویو یک دستگاه دوست‌داشتنی برای تماشای فیلم است. البته باید در همین ابتدا به این موضوع دامن بزنیم که ویو از نمایشگر باکیفیت و شارپی برخوردار نیست. این دستگاه به یک نمایشگر غول‌آسای 18.4 اینچی با کیفیت Full HD مجهز شده و زوایای دید مطلوبی دارد. بنابراین خبری از نمایشگرهای رتینا یا 4K در این تبلت نیست. البته به نظر می‌رسد که سامسونگ برای استفاده از وضوح تصویر FHD در این تبلت دلایل قانع‌کننده‌ای داشته. نخست، مسئله‌ی شارژدهی تبلت است. گلکسی ویو با باتری 5700 میلی‌آمپر ساعتی‌اش می‌تواند هشت ساعت به پخش ویدئو بپردازد. حال تصویر کنید که سامسونگ از رزولوشن بالاتری برای نمایشگر این تبلت استفاده می‌کرد. مسلما در این صورت، میزان شارژدهی آن کمتر از وضع کنونی می‌بود. دلیل دیگر سامسونگ برای عدم استفاده از دقت‌تصویر 4K در این تبلت را می‌توان در این موضوع دانست که بیشتر برنامه‌ها و محتواهای اکوسیستم اندروید برای نمایشگرهای Full HD طراحی و شخصی‌سازی شده‌اند. ازآنجا که گلکسی ویو برای اجرای بازی‌ها و برنامه‌های سنگین طراحی نشده، سامسونگ از سخت‌افزار قدرتمندی برای این محصول استفاده نکرده است. این دستگاه به تراشه‌ی اگزینوس 7580، یک پردازنده‌ی هشت هسته‌ای با سرعت 1.6 گیگاهرتز و دو گیگابایت حافظه‌ی رم مجهز شده. اندروید لالی پاپ (نسخه‌ی 5.1) به نرمی و روانی در این تبلت اجرا می‌شود. البته سامسونگ از نسخه‌ی نسبتا قدیمی رابط‌کاربری تاچ‌ویز برای این تبلت در نظر گرفته. گلکسی ویو علاوه بر نسخه‌ی پایه‌ی WiFi در نسخه‌ی LTE نیز تولیدشده. همچنین این دستگاه در دو حافظه‌ی 32 و 64 گیگابایتی در اختیار کاربران قرار خواهد گرفت و امکان افزایش حافظه به‌وسیله‌ی کارت microSD در این تبلت وجود دارد. جدای از این حرف‌ها، گلکسی ویو به گونه‌ای طراحی‌شده تا حمل‌ونقل آسانی داشته باشد. روی پایه‌ی نگه‌دارنده‌ی این تبلت، یک دسته تعبیه شده که به‌وسیله‌ی آن کاربر می‌تواند تبلت را مانند یک چمدان از جایی به جای دیگر جابجا کند! مسلما تماشای ویدئو و برنامه‌های تلویزیونی در تبلت گلکسی ویو سامسونگ، جذاب‌تر از هر تبلت دیگری خواهد بود. علاوه بر این، کاربران می‌توانند حتی به‌صورت گروهی، به تماشای محتواهای مورد علاقه‌ی خود با این تبلت بپردازند. کاری که شاید تا پیش‌ازاین با تبلت‌های کوچک‌تر امکان‌پذیر نبود. در نهایت با ویژگی‌ها و مشخصاتی که تبلت گلکسی ویو سامسونگ دارد، می‌توان آن را «تبلت خانواده» دانست.

 اپل از یک نمایشگر بزرگ و غول‌آسای 12.9 اینچی برای این تبلت استفاده کرده تا بدین ترتیب پا را فراتر از اندازه‌ی تبلت‌ها گذاشته باشد. با یک مقایسه سریع بین این محصول و لپ‌تاپ مک‌بوک جدید اپل، متوجه می‌شویم که هر دو دستگاه، اندازه‌ای کم‌وبیش یکسانی دارند. نمایشگر آیپد پرو کیفیت خیره‌کننده‌ای دارد. این نمایشگر دارای دقت تصویر 2048 × 2732 پیکسل و تراکم پیکسلی 264 پیکسل بر اینچ است. همچنین بر اساس آنچه در سایت اپل آمده، نمایشگر آیپد پرو دارای 5.6 میلیون پیکسل است. درمجموع باید گفت که نمایشگر این دستگاه بیشترین رزولوشن ممکن در بین تمام دستگاه‌های iOS ی را دارد. همچنین اپل حساسیت نمایشگر این تبلت را به خاطر Apple Pencil به‌طور قابل‌توجهی افزایش داده است. بله، شاید باورش برای بسیاری از کاربران سخت باشد ولی شرکت اپل برای نخستین بار از قلم استایلوس (به‌عنوان وسیله‌ی جانبی آیپد پرو) رونمایی کرد. ابزاری که سال‌ها ساخت آن برای اهالی کوپرتینو یک تابو به‌حساب می‌آمد. کاربران به‌وسیله‌ی این قلم می‌توانند کارهای هنری و گرافیکی مختلفی انجام دهند. دیگر لوازم جانبی رونمایی شده برای آیپد پرو، Smart Keyboard است. این کیبورد تنها به‌وسیله‌ی 3 پین به آیپد پرو متصل می‌شود و انرژی خود را از تبلت تامین می‌کند. اما شاید برای شما هم این سوال پیش آید که چرا اپل از اندازه‌ی 12.9 اینچ برای این تبلت استفاده کرده است. تیم کوک دلیل این انتخاب را برای یکسان نمودن عرض آیپد پرو با طول آیپد ایر 2 عنوان کرد. ازلحاظ مشخصات فیزیکی، آیپد پرو تبلتی ضخیم‌تر و سنگین‌تر از آیپد ایر 2 است. این تبلت، 6.9 میلی‌متر ضخامت و 723 گرم وزن دارد (نسخه‌ی LTE). حال بیایید ببینیم که چه چیزی غیر از اندازه‌ی بزرگ، قلم و کیبورد سبب شده تا اپل عنوان پرو را برای این دستگاه انتخاب کند.